Annelik içgüdü mü ,öğrenilmiş bir davranış şekli mi?
Bilmiyorum.
Bu yazıyı anneler gününde yazmak niyetindeydim.Olmadı.
Bir bebeği kalbinde ya da rahminde büyütmek...
Anne olmak.
Önemli olan doğurup doğurmadığınız değil...
Hayatımıza bir sürü kadın girip çıkıyor.Kadınların azmine ,kararlılığına ,hayat tutunmalarına hayranım.
Bu anneler gününde bana rehber olan iki kadından bahsetmek istiyorum.
Biri kayınvalidem...
80 yıl önce yaşadıkları hala içimi acıtır.
Annesi kayınvalidemi terkedip gitmiş.Henüz 2-3 yaşındayken...
Resmin arkasında ne yazıyor biliyormusunuz?
Babası yazmış.
Bu resim 20/11/930 da anneannesine verilmiş ufak bir resimden büyütülmüştür.Annesinin terkedip gittiği aylar içinde çekildiği anlaşılıyor.Emin
Genç kızlığında anneye gider.Yıllar sonra iki kardeşi olmuştur.
Evlenir.Kendine annesiz bir yaşam kurar.
Anlatacağım ikinci kadın annem,
İki abisi Kabataş erkek Lisesinde okur.Kendisi de cin gibidir.Okumak ister.Ama annesinin hastalığı nedeniyle lisenin ortasında alırlar okuldan.Bir aileyi çekip çevirmeye çalışır.
Evlenir.
Henüz 23 yaşında.Kucağında da ben.
Bu iki kadın tüm hayatları boyunca,hastalığa parasızlığa,ölümlere,sıkıntılara öyle dik durmuşlardır ki...
Hani Osmanlı derler ya...
Bu yüzden benim için çok önemliler.
Her ikisi de anne olmayı çok iyi bilmişlerdir.
Kayınvalidem annesine olan kırgınlığını 85 yaşında hala atamamıştır.
Annem yaşadığı süre boyunca okuyamamanın verdiği üzüntüyü anlatmıştır.
Şimdi kayınvalidem ile kardeşlerini 50 yıl sonra biraraya getirmeye çalışıyoruz.
Bilmiyorum mutlu olurlar mı?
Annem ise rahmetli oldu.
Kayınvalimin annesizliği,anneme 15 yaşında henüz bir çocukken verilen büyük sorumluluk..Hayat her ikisi için de zor geçmiş.
Bu kadınların ağzından en ufak bir şikayet yada sitem cümlesi duymadım.Ama bu konular açıldığındaher ikisinin de gözleri dolar,sesleri titrerdi.
Çocuğu olsun olmasın duruşu olan tüm kadınların anneler günü kutlu olsun.
Bu arada ben bir kaç günlüğüne İstanbul'a gittim.Kısa süreli ve yorucu bir seyahatti.
İstanbul seyahatinin en iyi tarafı gençliğimde hayran olduğum yazar Selim İleri ile tanışmak ve bir tane de olsa kitabını imzalatmaktı.
Selim İleri'nin zerafetine hayran oldum.
Evime döndüm.
Ahşap boyama ve çarpı işine devam...
Bu kutuyu bir arkadaşıma yaptım.
O da çarpı işi yapıyor.İçine makasını,ipliklerini koyar.
Nerminciğim umarım beğenirsin.
Bu ara çarpı işi yastıklara taktım.Bu da yaptığım yastıklardan biri.
Sinek kuşları ve çiçekler...
Hoşçakalın.
22 yorum:
eski kadınlar bi başka oluyor. Daha metanetli, daha verici ve daha üretici...
Anneciğinin toprağı bol olsun. Kayınvalideninde ellerinden öpüyorum.
Sizin anneler gününüzü de kutlarım bu arada..
Yazacak kelime bulamıyorum. Ne kadar güçlü kadınlarmış, ne kadar güzel ve gurur verici.
Annelerimizle ilgili ya da onlardan daha da eski nesillerle ilgili anlatılan en belirgin özellik fedakarlıkları, zorluklarla mücadele etme güçleri..
Şimdilerde çok fazla olmayan özellikler...
Allah rahmet eylesin annesine, kayınvaldenize de uzun ve sağlıklı bir ömür versin...
Sevgiler
Unuttum yazmayı,yastık bir harika, yastık olamayacak kadar hem de :) ellerinize sağlık...
Ne güzel bir post olmuş dolu dolu. Bizden önceki kuşaklar çok zorluklar çekmiş gerçekten de hepsinin film gibi hikayeleri var.
Bu arada yastık çok çok güzel olmuş ellerine sağlık. Nasıl da sabırla işlemişsin.
Anneler günü kavramını ben pek sevmem aslında... annem var, bir anneyim de aynı zamanda... ama sevmem, yakın bir arkadaşım annesini 2 yaşındayken kaybetmiş ve hep üzülür o günde, bilemez nasıl yüreğini susturabileceğini... bir çok insanın kanayan yarasını daha da kanattığını bildiğim için sevmem, annemi kimseyi üzmeden sevebilirim ben çünkü... Kayın validenizin hikayesini okurken geldi aklıma... ama siz benim bu olmasını istemediğim güne çok güzel bir yazı yazmışınız, gözlerim yaşararak okudum... Etamininiz de ahşabınızda çok güzel olmuş ama ben ahşaba daha bir bayıldım... Yüreğinize ve ellerinize sağlık...
Yaşamın zorlukları karşısında dimdik ayakta duran o güçlü şahane kadınların ellerinden öpmek isterdim. Geçmiş geçmişte kalamıyor işte ,bazı gidenlerin yeri doldurulamıyor,gidişleri hangi nedene dayanırsa dayansın. Bu ülke kadınları geçmişte ne acılar çekti... Anneannemin öyküsü de üç aşağı beş yukarı böyle. Kendisi gurbet gelini,kızımı asla gurbete vermem diye subay taliplerini geri çevirmiş ama işe bakın ki babam da almış annemi gurbete götürmüş :( Anlatımınız beni o kadar duygulandırdı ki... Çok güzel yazıyorsunuz çook. Kaleminize yüreğinize sağlık Dolunay hanımcığım ! Etaminleriniz ahşap boyamalarınız ise pek çoğumuz için zaten efsane değerinde. Elleriniz hiç dert görmesin,yazın ,işleyin ,boyayın ama bizi hiçç unutmayın ! Sevgiler size kucak kucak !
Sevgili Dolunay Hanım,
Öncelikle size çok teşekkür ederim. Neden mi gecikmeyle de olsa Anneler Günü için çok duygusal post'a yer verdiniz.Kimseyi eleştirmek istemiyorum ama, biz Annelerimizi kaybetmiş olsak bile sadece Anneler Gününde hatırlamıyoruz ki onlar bizim kalbimizde en önemli yerdeler, ancak o gün benim izlediğim bazı site/blog'a baktım kimse bir satır olsun birşeyler yazmamışlar. Üzüldüm. Yurtdışındaki bazı blogları da izliyorum, inanın istisnasız hepsi de Anneler Günü için sizin gibi güzel şeyler yazmışlar. Bu yorumu yayınlamayabilirsiniz, sizin takdirinize bırakıyorum. Tekrar size duyarlılığınızdan dolayı teşekkür ederim. Ancak o güzelim çarpı işlerinden dolayı kıskançlığımı belirtmeden geçemeyeceğim.Ellerinize sağlık hepside şahane. Sevgiler.
Öznur
çok acıklı hayat hikayeleri bildiğim halde yeni duymuşum etkisi yaptı.Bunun üzerine birde merve kulağımda nilüfer teyzenin sesi geliyor deyince.....
neyse herzaman ki gibi muhteşem arkadaşım
aytaçgillerin melek
Dolunaycım.... Allah sana güzel günler göstersin...
(Yazdıkların herkesi başka başka hayat hikayelerine götürdü ya.... )
Dolunaycim yazdigin yazi uzerine soylenecek hicbirsey yok sanki o gunleri bende yasiyormus gibi hissettim. Galiba yazarlik sizde genetik yoluyla geciyor. Yastigina bayildim arkadasini cok kiskandim kendine iyi bak...
Hikaye benim de tüylerimi ürpertti,neden eski kadınlar daha güçlü oluyor ve biz çabuk yılıyoruz bilmem??
Hangi arada yapıyorsun bu güzelliklei bilmem gerçekten de hayran kaldım...
arkadaşın çok şanslı....
sevgilerimle,
ijlal.
hepimizin geçmişinde ne hikayeler var değil mi?Güzel,hoş şeyleri paylaşıyoruz ama hepimizin bir hikayesi var.Tabi elhamdülüllah biz annelerimiz gibi,anneannelerimiz gibi dayanıklı metanetli olamayacağımızdan Allah onlar kadar zorluklarla imtehan etmiyor bizi.sizi seviyorum.sevgilerimle..
sevgili dolunay hanim,,,
evet herkez kendine ait biseyler buldu bu paylasiminizla,,,,,eminim
bu gun benim kaybettigim kizimin bizlerden ayrilisinin hikayesini bende paylasmak isterdim.seneler su gibi akiyor.....soylicek soz bulamiyorum,,,
icim cok buruk,,,,,,27 mayisi hic sevmiyorum
2 güçlü kadının kızı olmak eminim çok ayrıcalıklı bir durumdur.. allah ikisine de sağlık, huzur versin..
Sevgili Dolunay,
Pek bloglarda gezinmeye vaktim olmuyor...Birden etaminlerini özleyip senin sayfanı açmıştım ki, sayfandaki o güzelim, kalpten yazılmış yazını gördüm... Bugün güya bana "sen güzel yazıyorsun" diyordun, bu yazı nasıl muhteşem şimdi? Yukarıda Sevgi hanım doğru söylemiş..Demek 2 güçlü kadının kızı olduğun için sen böyle çok özelsin... Senle dertleşmekte çok özel, yazılarını okumakta..İyi ki varsın...
Ahşaplar tabi ki çok güzeller:))
mrblar..bloğunuz çok keyifliydi.
ben bişey sormak istiyorum resimlerinizde bisküvilerinizi koyduğunuz ince uzun bayaz porseln bir tabak var..şuan o tabakla bir aşk yaşıyorum:))
acaba nerden ve nezamn aldınız?benimde bulma şansım varmı? fiyatını hatırlıyormusunuz?
teşekkür ederim kusura bakmayın:)
mrw
Eşimle de konuştuk.Nasıl güzel ve sıcak yorumlar geldi.Çok teşekkürler.
Her zaman kadınların çok güçlü olduğunu düşündüm ve düşünüyorum.Sadece annelerimiz değil,ben,sizler,kızkardeşlerimiz...Hepimiz güçlüyüz ve zaman zaman tökezlesek de her işin üstesinden geliriz.Hepinize kocaman sevgiler.
Sevgili mrw tabak Kıbrıstan hediye.Ama dantel tabak diye satılıyor.Fiyatları da makul.Türkiye'de varmı bilmiyorum.En azından Ankarada yok.Belki Kıbrıstan bir tanıdık aracılığı ile getirtebilirsin.
cevapladığınız içim teşekkür ediyorum..
hüsrana uğradım..:(
ank da şurda var diyeceksiniz sandım..
maalesef kıbrısta tanıdığımız yok..
siz hep en mutlu anlarınızda keyyifle kullanın inş..
blogunuzla tesadüfen buluştum ... Tarzınıza bayıldım ...
Sevgiler ...
Tesadüfen rastladığım her yazıdan sonra size olan hayranlığımın bir kat daha arttığı bir blog.Yazınızı okurken gözlerim nemlendi.Anneler günü yazınız harika ,Duygularınızı ne kadar güzel ifade etmişsiniz. Emeklerinize sağlık. Sevgiler...
I love your hummingbird and flowers pillow. Can you please tell me the name of the pattern and designer? Thanks in advance...
FaithNchls@comcast.net
Yorum Gönder